در سالی که قحطی بیداد کرده بود و مردم همه زانوی غم بغل کرده بودندمرد عارفی از کوچه ای می گذشت غلامی را دید که بسیار شادمان و خوشحال است. به او گفت: چطور در چنین وضعی می خندی و شادی می کنی ؟
جواب داد :من غلام اربابی هستم که چندین گله و رمه دارد و تا وقتی برای او کار می کنم روزی مرا می دهد پس چرا غمگین باشم در حالی که به او اعتماد دارم ؟
مرد عارف گفت :از خودم شرم کردم که غلام به اربابی با چند گوسفند توکل کرده و غم به دل راه نمی دهد و من خدایی دارم که مالک تمام دنیاست…
بزم ما را باز آمد عالم آرایى دگر
کز قدومش بزم ما گردیده سینایى دگر
قرن‌ها بگذشته از موسى و شرح رود نیل
آمده اینک به فتح نیل موسایى دگر
ولادت امام حلم و شکیبایی باب الحوائج
امام موسی کاظم بر شما مبارک
عمری است که دم به دم علی می گویم
در حال نشاط و غم، علی می گویم
یک عمر علی گفتم و ان شاالله
تا آخر عمر هم، علی می گویم
«عید غدیر خم بر شما مبارک»
مرضیه کرنوکر
تو یه عبوری از مسیر عمر عاشق
من یه حضورم مثه چند روز شقایق
من یه پرنده یه پرستو تو کویرم
تو یه درختی سر راهم که نمیرم
تو یه مسافر یه غریبه یه اسیری
من یه پرنده یه پرستو تو کویری
شب آخر دلم گردیده بی تاب
خداحافظ محرم ماه ارباب
خداحافظ تاسوعای عباس
خداحافظ عاشورای ارباب
خداحافظ مشک پاره پاره
خداحافظ خیمه های آتش گرفته
خداحافظ سرهای بر نیزه
خداحافظ نخلهای شکسته
خداحافظ جرعه جرعه تشنگی
خداحافظ گهواره ی خالی
خداحافظ سنگهای نامرد …
خداحافظ نیزه ها و شمشیرهای شکسته
خداحافظ صورت های نیلی
خداحافظ اشک های زینب
دل تب دار و بی تاب زینب
خداحافظ چادر خاکی زینب
خداحافظ پیراهن سیاه ارباب
خداحافظ محرم
محرم و صفر امسال هم گذشت و ما همچنان
در حسرت دیدار منتقم خون حسینم
