پاداش غذا رسانى و آب رسانى به مؤمنان
(1) امام على عليه السّلام فرمود: هر كس دو نفر مسلمان را به خانه خود دعوت كند و به آنها غذا دهد و سيرشان نمايد، پاداشش از يك بنده در راه خدا آزاد كردن بيشتر است.
(2) امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كس مسلمان گرسنه اى را سير نمايد، خداوند او را از ميوه هاى بهشتى سير خواهد نمود، و هر كس تشنه اى را سيراب كند، خداوند او را از آب كوثر سيراب خواهد كرد.
(3) امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس مؤمن را سير نمايد، هيچ كس از مخلوقات پاداش او را نمى داند، حتى فرشته مقرّب و پيامبر مرسل، جز خداوند جهانيان، مقدار ثواب او را نمى تواند محاسبه كند، و در ادامه افزود: يكى از موجبات آمرزش (گناه) غذا دادن به مؤمن در هنگام خشكسالى است، چنان كه خداوند مى فرمايد:
أَوْ إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ يَتِيماً ذا مَقْرَبَةٍ «بلد/14»: يا غذا دادن در روز گرسنگى به يتيمى از خويشاوندان.
(4) پيامبر اسلام صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فرمود: هر كسى مؤمنى را در جايى كه مقدور است، آب دهد، خداوند به پاداش هر بار نوشاندن، هفتاد هزار حسنه به او مى دهد، و اگر در جايى كه آب يافت نمى شود، او را آب دهد، گويا ده بنده را از فرزندان اسماعيل در راه خدا آزاد كرده است.
ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج1، ص: 39