امام صادق (علیه السلام )فرمودند:
نخستین برنامه ای که مهدی(عج)آغاز می کند این است که در سراسر جهان اعلام می کند توجه کنید ! هر آن که هر یکی از شیعیان طلبی دارد تذکر دهد ،تا این که حتی سیر چه و خردل کوچک را ادا کنند تا چه رسد به طلاها ونقره ها و املاک و….
(1) امام على عليه السّلام فرمود: هر كس دو نفر مسلمان را به خانه خود دعوت كند و به آنها غذا دهد و سيرشان نمايد، پاداشش از يك بنده در راه خدا آزاد كردن بيشتر است.
(2) امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كس مسلمان گرسنه اى را سير نمايد، خداوند او را از ميوه هاى بهشتى سير خواهد نمود، و هر كس تشنه اى را سيراب كند، خداوند او را از آب كوثر سيراب خواهد كرد.
(3) امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس مؤمن را سير نمايد، هيچ كس از مخلوقات پاداش او را نمى داند، حتى فرشته مقرّب و پيامبر مرسل، جز خداوند جهانيان، مقدار ثواب او را نمى تواند محاسبه كند، و در ادامه افزود: يكى از موجبات آمرزش (گناه) غذا دادن به مؤمن در هنگام خشكسالى است، چنان كه خداوند مى فرمايد:
أَوْ إِطْعامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ يَتِيماً ذا مَقْرَبَةٍ «بلد/14»: يا غذا دادن در روز گرسنگى به يتيمى از خويشاوندان.
(4) پيامبر اسلام صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فرمود: هر كسى مؤمنى را در جايى كه مقدور است، آب دهد، خداوند به پاداش هر بار نوشاندن، هفتاد هزار حسنه به او مى دهد، و اگر در جايى كه آب يافت نمى شود، او را آب دهد، گويا ده بنده را از فرزندان اسماعيل در راه خدا آزاد كرده است.
ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج1، ص: 39
راز گريه على عليه السّلام
در حديث است كه گروهى ديدند، امام على عليه السّلام گريان است، سبب را پرسيدند؟فرمود: هفت روز است كه مهمان بر من وارد نشده است و اهل بيت عليه السّلام پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلم هر گاه خانه اى بنا مى كردند، جايى براى مهمان در آن مى ساختند.
چهار خصلت است كه نبايد از آنها روى گرداند: احترام به پدر و مادر، خدمت به مهمان، خدمت به عالم، و پرسيدن از آنچه نمى دانند.
مهمان نوازى على عليه السّلام
نقل است كه يكى از صفات امير المؤمنين عليه السّلام اين بود كه خود به مهمان خدمت مى كرد و هيچ گاه مهمان را از خانه بيرون نمى كردند و ساير ائمه عليه السّلام نيز همين ويژگيها را داشتند و چون مهمان قصد رفتن مى كرد، لوازم و وسايل او را برنمى داشتند و به او كمك نمى كردند، زيرا اين كار علامت ناخوش داشتن مهماندارى تلقّى مى شد.
بزرگترين جود و سخاوت اين است كه انسان در حال نياز، ايثار كند، چنان كه خاندان عصمت نان خود را در وقت افطار، ايثار كردند و شب را با گرسنگى به سر بردند و خداوند با فرستادن سوره «هل اتى» تاج كرامت را بر سرشان گذاشت.
ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج1، ص: 367
امام کاظم علیه السلام
? کسى که میانه رو و قانع باشد، نعمتش باقى مى‌ماند و کسى که ریخت و پاش و اسراف کند، نعمت را از دست مى‌دهد. ?
? تحف العقول، ص403
از پیامبر (ص) نقل شده است که اگر سه خصلت در وجود هر کس باشد منافق است:
1 . در سخن دروغ گو باشد
2. در وعده تخلف کند
3.در امانت خیانت کند
رشد عواطف
در ماه رمضان به دلیل کم خوردن و کم شدن شکم بارگی ها، آمادگی برای رشد عواطف انسانی فراهم می آید. در این زمان، فرصت بسیار ارزشمندی برای پرورش فضائل انسانی بوجود می آید.
پیامبر صلی الله علیه وآله سفارش می کنند که مسلمانان در ماه مبارک رمضان اموری را رعایت کنند:«وَ تَصَدَّقُوا عَلی فُقَرائِکُمْ وَ مَساکینِکُمْ وَ وَقِّرُوا کِبارَکُمْ وَارْحَمُوا صِغارَکُمْ؛ بر فقراء و بیچارگانتان ببخشید، به بزرگانتان احترام کنید، به کوچکترهایتان محبّت کنید و با خویشانتان ارتباط برقرار کنید.»
در جای دیگر می فرمایند: «تَحَنَّنُوا عَلی اَیْتامِ النّاسِ یُتَحَنَّنُ عَلی اَیْتامِکُمْ؛ بر یتیمان مردم مهربان باشید تا به یتیمان شما رحم کنند.»
همچنین در مورد اطعام روزه داران می فرماید: «مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صائِماً مُؤْمِناً فی هذَا الشَّهْرِ کانَ لَهُ بِذلِکَ عِنْدَ اللهِ عِتْقُ نَسِمَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضی مِنْ ذُنُوبِهِ؛ کسی که روزه دار مؤمنی را در ماه رمضان افطاری دهد، نزد خداوند اجر آزاد سازی بنده ای دارد و موجب بخشش همه گناهان گذشته اش می شود.»
بحار الانوار، ج93، ص356
اهتمام به قرآن
ماه رمضان بهار قرآن است. امام صادق علیه السلام فرمودند: «لِکُلِّ شَیْءٍ رَبیعٌ وَ رَبیعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضان؛هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.» اصول کافی، ج2، کتاب فضل القرآن، ص63
همچنین امام رضا علیه السلام فرمودند: «… مَنْ قَرَأَ فی شَهْرِ رَمَضانَ آیَةً مِنْ کِتابِ اللهِ کانَ کَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ؛ هر کس آیه ای از قرآن را در ماه رمضان بخواند، مانند کسی است که یک ختم قرآن در غیر از ماه رمضان خوانده است.»بحار الانوار، ج93، ص341.
و از امام صادق (علیه السلام ) روایت شده كه فرمود:”ان الشهور عندالله اثناعشر شهرا فى كتاب الله یوم خلق السماوات و الارض فغرة الشهور شهر الله شهر رمضان ، و قلب شهر رمضان لیلة القدر، و نزل القرآن فى اول لیلة من شهر رمضان ، فاستقبل الشهر بالقرآن ."((براستى كه در كتاب خدا ماه ها نزد خدا دوازده ماه است . روزى كه خداوند آسمان ها و زمین را آفرید، پس نور و روشنى ماه ها ماه رمضان است ، و قلب ماه رمضان شب قدر است ، و قرآن در شب اول ماه رمضان نازل گشته ، پس با قرآن از این ماه استقبال كن .))بحارالانوار، ج 96، ص 340 - 341
جایگاه روزه
در ماه مبارک رمضان، یکی از واجبات روزه گرفتن است. بیان اجر و پاداش روزه در این ماه، زمینه اهتمام به این واجب الهی را فراهم می سازد.
«عَنْ رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه و آله اَنَّهُ قالَ: یَقُولُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ: اَلصَّوْمُ لی وَ اَنَا اُجْزِی (اُجْزَی) بِهِ؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند عزیز و جلیل می فرماید: روزه از آن من است و من بدان جزا می دهم (یا من جزای او هستم).»بحارالانوار، ج93.، ص258.
همچنین رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «منْ مَنَعَهُ الصَّوْمُ مِنْ طَعامٍ یَشْتَهیهِ کانَ حَقّاً عَلَی اللهِ أَنْ یُطْعِمَهُ مِنْ طَعامِ الْجَنَّةِ وَ یُسْقِیَهُ مِنْ شَرابِها؛ کسی که روزه او را از غذای مورد علاقه اش باز دارد، بر خداوند حق است که از غذای بهشت به او بخوراند و از نوشیدنی های بهشت سیرابش کند.»بحارالانوار، ج40، ص331
در باب عواقب روزه خواری و عذابهای اخروی آن امام صادق علیه السلام فرمودند: «مَنْ اَفْطَرَ یَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ خَرَجَ رُوحُ الْایمانِ مِنْهُ؛ کسی که یک روز از ماه رمضان را بخورد، روح ایمان از او خارج می شود.»وسائل الشیعه، ج10، ص245
