نقاش

شرایط توبه از گفتار حضرت علی (ع)

1.پشیمانی از گناه

2.عزم به ترک در آینده

3.قضا کردن فرایضی که از او ترک شده

4.ادا کردن حقوق مردم

5.گوشتی که از گناه در بدن روییده آب کنی

6.مشقت طاعت را به نفس بچشانی به قدری که لذت معصیت را چشانده ای .

گنج های معنوی ،ص 340

وصیت ولی

شيوه‏ ي بزرگان و خردمندان چنان است که در اواخر عمر، بهترين تجربه‏ ها و دانسته‏ هاي دوران زندگي خود را به عنوان «موعظت» و «وصيت» بر زبان و قلم جاري مي‏ سازند تا درس زندگي براي آيندگان باشد و به راستي که بسياري از آن يادگارهاي گرانبها، راهگشا و زندگي سازند، درس آموز و عبرت انگيزند. بهره ‏وري از تجربه‏ ها و دانش ديگران هنر بزرگي است، از اين رو «داناترين انسانها کساني هستند که از دانسته‏ هاي ديگران بهترين بهره ‏ها را برند.»
حضرت اميرالمومنين عليه ‏السلام- هرچند که سرتاسر زندگي‏ اش درس‏ آموز است- در برهه‏ هاي خاصي، توصيه‏ هاي گرانقدري به فرزندان و ياران خويش داشته است و آنان را نسبت به انجام آنها سفارش فرموده است. تمامي آن توصيه‏ ها به راستي ما را هوشيار مي‏ کند، بيدار مي‏ سازد و به خود مي ‏آورد و حتي شرمنده‏ شان مي‏ کند که چرا در انجام آن تعاليم حيات‏ بخش و زندگي‏ ساز و آخرت ‏پرداز، کوتاهي و سستي مي ‏ورزيم.
پيداست ضمن آن که تمامي توصيه‏ ها و موعظه ‏هاي آن حضرت ارزشمند است، وصيتي را که در بستر شهادت بيان فرموده است از اهميت بسيار ويژه ‏اي برخوردار است و با وجود آنکه عناوين و مضامين آن در برگيرنده اساسي‏ ترين دستورهاي ديني است، متن کامل آن در ميان شيعيان شهرت و رواج چنداني ندارد.

اين وصيتنامه در سه کتاب ذيل آمده است:
فروع کافي جلد هفتم صفحه‏ ي 51 تا 52. (نوشته‏ ي مرحوم کليني متوفي به سال 328 يا 329 ه. ق)
من لايحضره الفقيه جلد چهارم صفحه ‏ي 189 تا 191. (نوشته‏ ي مرحوم صدوق متوفي به سال 381 ه. ق)
نهج‏ البلاغه بخش‏نامه ‏ها، وصيت چهل و هفتم. (گردآوري شده توسط مرحوم سيدرضي متوفي به سال 404 ه. ق)

برای استفاده وبهره بردن وعمل کردن به این سخنان گوهربار حتما مطالعه بفرمایید.

دستورالعمل های استجابت دعا
۱- همدلی دل و گفتار
۲- دعا، حتی در مواقع شادی و وفور نعمت
۳- دعا همراه با عمل صالح و وفا به خدا
۴- هنگامی که خدا را شناختید دعا کنید تا مستجاب گردد:در بحارالانوار در جلد ۹۳ نقل شده است که: «جماعتی از امام جعفر صادق (ع) سوال نمودند که چرا هر چه ما دعا می کنیم، دعای ما مستجاب نمی گردد؟ و حضرت پاسخ دادند: زیرا شما کسی را دعا می کنید که او را نمی شناسید و در حدیثی دیگر از حضرت صادق (ع) نقل شده است که: «چون دعا می کنید گمان کنید که حاجت شما در خانه ی شماست».
۵- مبالغه و الحاح:یکی دیگر از شرایط استجابت دعا، مبالغه و الحاح (اصرار و پافشاری) در هنگام دعا می باشد و از این رو در اصول کافی جلد ۲ از حضرت رسول نقل شده است که ایشان فرموده اند: «خداوند رحم می کند بر بنده ای که با حالت الحاح (اصرار و پافشاری) حاجتی را از خدا طلب می کند؛ خواه دعای او مستجاب بشود و خواه نشود.»
۶- یک دعای مخفی بهتر از ۷۰ دعای علنی:از امام رضا (ع) نقل شده است که: «اگر یک دعای مخفی به جا آوری، بهتر است از هفتاد دعا که به طور علنی به جای آوری!»
۷- بهترین زمان پذیرش دعا:حضرت علی (ع) درباره ی بهترین اوقات دعا فرموده اند: «دعا را در چهار وقت غنیمت شمارید: هنگام خواندن قرآن، در وقت اذان، وقت باریدن باران و هنگام ملاقات کردن دو صف برای شهادت»
۸- برای برآورد حاجت گریه کن، اگرچه به مقدار سر مگسی باشد!
۹- دادن صدقه قبل از بیان حاجت
۱۰- دعا کردن در حق دیگران .

بسم الله الرحمن الرحیم

رمضان! ای ماه نور و پاکی ،ای حجم صفا و پاکی وخلوص ، اینک تو آمدی مقدمت گرامی باد. رمضان تو قصیده ی بلند فضیلتی ،رمضان تو دشت وسیع رحمتی ،تو اقیانوس فراخ برکتی .

رمضان !اینک تو با تمام خلوص و صفایت به سراغمان آمده ای و با تمامی توان و توشه ات به یاری ما آمده ای تا دستمان گیری واز گرداب گناه و فساد و معصیت و نافرمانی های یک ساله مان ،رهایمان سازی، و تو آمده ای تا با تلاشت تارهای ضخیم غفلت و عصیانی را که به دور خود تنیده ایم بگسلی و در فضای پاک و مطبوع ((توبه و استغفار ))به تفرجمان گماری که با تمام وجود سرتا پا نیازمان به آستان رب برویم و کوبه ی درگاه ملکوتش را به صدا در بیاوریم که :((ربنا فاغفر لنا ذنوبنا و کفر عنا سئیاتنا وتوفنا مع الابرار)).

خدایا !

در این روز مرا هوش و بیداری در کار طاعتت نصیب فرما و از صفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان و از هر چیزی که در این روز نازل می فرمایی مرا نصیب بخش به حق جود وکرمت ای جود وبخشش دارترین عالم.

داشتم کتابهای حوزه را ورق می زدم چشمم افتاد به کتاب اخلاق یادم آمد که استادمان قبل از شروع درس مطالب جالبی می گفت که من در صفحه ی عنوان کتاب آن ها را یادداشت می کردم یکی از این مطالب این بود که :بالا ترین سعادت (قرب حق و لقاءالله) است . برای رسیدن به لقای خدا باید محبت و انس به خدا داشته باشی و محبت ایجاد نمی شود مگر معرفت داشته باشیم و علم . برای معرفت باید دائم الذکر باشیم و قلب خود را خالی کنیم از دنیا و مرحله ی بعدی خوف از خداست و نباید این لق لقه ی زبان باشد. خوف وقتی ایجاد می شود که :

1.یقین داشته باشد

2.در احوال قبر و قیامت و مرگ بررسی کند .