نقاش

نقل شده روزی امام حسن(ع)کودکی را دیدکه نان خشکی را دردست دارد،لقمه ای از آن می خوردولقمه ی دیگری به سگی که در آن جابود می دهد .آن کودک غلام یکی از بزرگان بود.

امام حسن(ع)ازاوپرسید:پسرجان چرا چنین می کنی ؟

کودک جواب داد:من ازخداوند شرم دارم که غذا بخورم وحیوان گرسنه به من بنگردو من به او غذا ندهم.

امام حسن(ع)ازروش وسخن زیبای آن کودک خرسند شده،دستور دادغذا ولباس فراوانی به آن کودک عطا کردند.سپس آن کودک را خرید وآزاد نمود.

به این ترتیب به یک کودک خوش رفتار ونیک سرشت جایزه داد واو را تشویق کردند.

احسان به خلق،حتی به حیوانات را فراموش نکن(کیمیای محبت؛ص217)

منبع :رازقیت خالق؛اسماعیل صدیقی